تعادل صورت و گونه، عامل اصلی در زیبایی افراد به ویژه خانم‌ها به حساب می‌آید. ولی با افزایش سن و ایجاد حوادثی مانند سوختگی یا ضربه به صورت، گونه حالت طبیعی خود را از دست میدهد. جراحی کاشت گونه یکی از روش‌هایی است که برای ترمیم بافت‌های آسیب دیده گونه و جوانسازی صورت انجام می‌گیرد. علاوه بر ترمیم بافت، پروتز گونه برای زیبایی پوست هم استفاده می‌شود که حس شادابی و جوانی را به شما هدیه میدهد.
عمل پروتز گونه یا برجسته سازی گونه برای اضافه کردن حجم به گونه و یا لیفت آن صورت می‌پذیرد. در این روش از یک پروتز استفاده می‌شود که زیر گونه و ماهیچه‌های صورت قرار می‌گیرد. پروتزهای گونه به اصلاح بافت کمک شایانی می‌کند و هارمونی صورت را به حالت اول باز می‌گرداند. اگرچه دوران تقاهت این عمل نسبت به بقیه اعمال جراحی زیاد است ولی ماندگاری آن بیشتر است.
عوارض پروتز گونه
عمل کاشت گونه مانند دیگر اعمال جراحی زیبایی خالی ازعوارض جانبی نیست. یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی این عمل، آتروفی عضلانی است. آتروفی عضلانی، از دست رفتن یا کاهش عضلات صورت است زیرا بخشی از عضلات هنگام جراحی از استخوان جدا می‌شود. علاوه بر این، گذاشتن پروتز گونه به دلیل اینکه به صورت غیر سرپایی انجام می‌شود، ریسک‌های بیهوشی به دنبال دارد. بنابراین اگر زیرنظر جراح ماهر و متخصص بیهوشی انجام نشود، ممکن است خطرات جدی به دنبال داشته باشد.
علاوه بر موارد ذکر شده، این جراحی عوارض جانبی مانند عفونت، درد در ناحیه عمل، خونریزی، بی حسی و از دست رفتن بخشی از پوست دارد. همچنین ممکن است در برخی موارد، عدم تقارن در صورت بوجود آید. تورم هم یکی از عوارض شایع در این عمل جراحی است و این امکان وجود دارد که تا چندین هفته پس از عمل باقی بماند. البته با گذر زمان و مصرف داروهای مجاز زیر نظر پزشک متخصص، کبودی آن ظرف چند هفته برطرف می‌شود.
عمل پروتز گونه چگونه است؟
طی عمل پروتز گونه، ابتدا داخل دهان، نزدیک خط لثه یا داخل پلک پایین یک برش کوچک می‌خورد. از طریق این برش است که ایمپلنت داخل گونه قرار می‌گیرد. قبل از قرار دادن ایمپلنت یک پاکت ایجاد می شود. بعد از آن، ایمپلنت با چسباندن به استخوان یا بافت نرم محکم شده و سپس جراح محل برش را با بخیه می‌بندد.
کاشت گونه با استفاده از بی حسی موضعی و آرامبخش در مطب جراح یا مرکز جراحی سرپایی انجام می شود. معمولاً این جراحی یک تا دو ساعت طول می کشد. ناحیه خاصی که قرار است کاشت گونه انجام شود تعیین می‌کند که ایمپلنت در کجای استخوان گونه قرار گیرد. اگر ایمپلنت‌های سخت به کار رود، برش بر اساس روش جراح شما صورت می‌پذیرد. برخی از جراحان پلاستیک، ایمپلنت گونه را از طریق برش وارد دهان وارد می‌کنند، در حالی که برخی جراحان پلاستیک این عمل را از طریق ایجاد برش زیر پلک انجام می‌دهند.
انواع پروتز گونه
کاشت گونه بر اساس نواحی مختلف صورت به سه دسته کلی تقسیم بندی می‌شود: مالار، ساب مالار و ترکیبی. هر یک از این سه روش بر اساس نیاز فرد و تشخیص جراح مربوطه انجام می‌گیرد.همچنین، محل قرارگیری ایمپلنت، مبنای استفاده از این سه روش است. به عنوان مثال، در روش مالار، پروتز مستقیما روی استخوان‌های گونه قرار می‌گیرد. برخی از پروتزها مانند پروتزهای سیلیکونی را می‌توان بعدا برداشت. ولی برخی دیگر با بافت‌های استخوان ترکیب شده و بخشی از گونه می‌شوند. از این رو، قبل از انجام هر گونه عمل، درباره نوع پروتز هم اطلاعات کافی بدست آورید.
و اما در روش دوم که ساب مالار است، گونه‌ها را بزرگتر می‌کند. در این روش، مشکل افتادگی و نحیف بودن صورت از بین می‌رود و گونه گرد تر می‌شود. در روش سوم که ترکیبی نام دارد، نواقص استخوان‌های گونه از بین می‌رود. علاوه بر این، با استفاده از روش ترکیبی، قسمت گوشتی گونه هم اصلاح شده و گونه‌ها حجیم‌تر به نظر می‌رسند.
سخن پایانی
پروتز گونه یکی از روش‌های رایج جراحی صورت است که جهت زیباسازی و ترمیم بافت گونه انجام می‌گیرد. این روش که به صورت مالار، ساب مالار و ترکیبی با ایجاد برش داخل دهان یا پلک پایین صورت می‌گیرد. بسته به نوع عمل جراحی گونه، از پروتزهای مختلفی استفاده می‌شود، ولی اکثرا نوع سلیکونی برای این منظور کاربرد دارد. همچنین این عمل جراحی، عوارض جانبی مانند کبودی در ناحیه برش، درد، عفونت، خونریزی و در برخی موارد عدم تقارن به دنبال دارد.