تناسب چانه یکی از عوامل مهم در زیبایی صورت افراد است. در برخی افراد به صورت مادرزادی یا به علت تصادف چانه آنها به عقب کشیده شده میشود. در نتیجه توازن صورت و چانه تا جدی به هم میخورد و ظاهر فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. یکی از روشهای بنیادی که برای رفع این مشکل ارائه شده است، گذاشتن پروتز چانه است. این متد برای بزرگ کردن یا تغییر زاویه چانه کاربرد دارد.
گذاشتن پروتز چانه یا ژینیوپلاستی نوعی عمل زیبای صورت است که خط فک و چانه را متوازن میکند. در این عمل جراحی، یک ایمپلنت دور استخوان چانه بیمار جایگذاری میشود. در نتیجه، چانه به شکل و اندازه طبیعی خود می رسد. زمانیکه این عمل توسط یک جراح ماهر انجام شود، مشکل عقب رفتگی چانه را به راحتی حل میکند. برای اینکه با این عمل جراحی بیشتر آشنا شوید، لازم میدانیم درباره خود پروتز هم توضیح کوتاهی ارائه دهیم.
پروتز چیست؟
پروتز یک اندام مصنوعی است که به جای عضو از دست رفته بدن استفاده میشود. به عنوان مثال پروتزهای دست، انگشت یا حتی پا که به جای اندام قطع شده قرار میگیرد. همچنین چشم و گوشهای مصنوعی هم نوعی پروتز هستند. جنس پروتزها اکثرا از پلاستیک است و برای همین وزن سبکی دارند. با کاشت پروتز، فرد میتواند به راحتی کارهای روزمره خود را انجام دهد.
پروتز فقط جایگزین عضو قطع شده یا ناقص نیست بلکه برای اعمال جراحی پلاستیک هم کاربرد دارد. پروتزهایی که برای چانه به کار میروند بسته به اندازه چانه، سایزهای مختلفی دارند. این عضو به برجسته شدن چانه کمک میکند و حجم از دست رفته صورت را به حالت طبیعی باز میگرداند. پروتزهای چانه به دلیل اینکه عضوی بیگانه برای بدن به حساب میآیند، جزء روشهای جراحی پلاستیک هجومی به حساب میآیند. در عین حال، ماندگاری بیشتری دارند. در برخی موارد هم ممکن است پروتز به اندازه دلخواه برش داده شود.
عوارض جانبی پروتز چانه
اگر پروتز چانه توسط یک جراح ماهر جایگذاری شود، خطرات کمتری دارد. ولی مانند دیگر اعمال جراحی زیبا، یک سری عوارض جانبی دارد. به عنوان مثال ممکن است، استخوان فرسایش پیدا کند. در این حالت، پروتز به دلیل اینکه در عمق پوست جایگذاری میشود، امکان فرسایش استخوان را بالا میبرد. در صورت جابه جایی، استخوان با سطح پروتز ایجاد سایش میکند. برای جلوگیری از این کار، از پروتزهای نرمتر استفاده میشود.
همچنین، این پروتز ممکن است عوارض جانبی همچون احساس ناراحتی در اطراف چانه و فک به دنبال داشته باشد؛ به طوریکه فرد حتی تا چند روز مشکل جویدن، خندیدن یا حتی صحبت کردن دارد. کبودی هم یکی از عوارض جانبی رایج این عمل جراحی است. پس از این عمل، این امکان وجود دارد که کبودی در ناحیه چانه و استخوان فک ایجاد شود. علاوه بر این، تورم بعد از جراحی نیز امری اجتناب ناپذیر است که فقط تا یک هفته طول میکشد.
تفاوت فیلر چانه با پروتز چانه
تزریق چانه یا فیلر چانه روشی بدون عمل جراحی است که برای برجسته کردن چانه استفاده میشود. در این روش، فیلر یا پرکننده پوست برای تزریق چانه به کار میرود. فیلرها دقیقا زیر چانه قرار تزریق شده و سپس چانه به سایز دلخواه درمیآید. این روش یکی از متدهای رایج زیباسازی صورت بوده و بر پایه ژل هیالورونیک اسید یا کلسیم هیدروکسی آپاتیت است. با تزریق چانه، کُلاژنهای چانه تحریک شده و ناحیه خاصی از آن را پر میکند. همچنین با استفاده از این روش، چروکهای چانه هم از بین میرود. جالب است که فیلر فقط در چانه کاربرد ندارد و برای استخوانهای گونه، دست و دیگر نواحی بدن مورد استفاده است.
اگرچه هر دو روش برای ترمیم و زیباسازی چانه هستند، اما در کل فیلر چانه تفاوتهایی با پروتز چانه دارد. پروتز چانه دائمی تر است و میتوان آنها را به راحتی برش داد. با استفاده از این متد دیگر نیازی به عمل جراحی مجدد نیست. بزرگترین عیب استفاده پروتز در چانه، عوارض جانبی بعد از اعمال جراحی و مدت زمان ریکاوری بیشتر است. در مقابل، فیلر چانه، به دلیل استفاده از ژل، چسبندگی بیشتری دارد. ولی در کل، فیلر چانه نیازی به عمل جراحی ندارد و در ضمن دوره نقاهت هم ندارد. در عین حال، فیلر چانه عوارض جانبی همچون ظاهر نامتقارن صورت، عفونت و حتی خونریزی را به دنبال دارد. تزریق چانه بیشتر برای بیمارانی توصیه میشود که می خواهند ظاهر گونه و خط فک را سریعا بهبود بخشند. با این حال، نتایج فیلرهای چانه موقتی است.
کلام آخر
پروتز چانه نوعی جراحی زیبایی صورت است که خط فک و چانه را متقارن میکند. در این روش، از یک پروتز که معمولا جنس آن از پلاستیک یا سیلیکون است، استفاده میشود. این روش اگرچه دائمی است و دیگر نیاز به جراحی مجدد ندارد ولی عوارض جانبی مانند فرسایش استخوان در طولانی مدت و احساس ناراحتی در اطراف چانه و فک شود. در مقایسه با فیلر چانه، این روش مدت زمان ریکاوری بیشتری داشته و دارای دوره نقاهت است. به طور کلی، این عمل جراحی برای افرادی مناسب است که در اثر تصادف یا به صورت مادرزادی، قرینگی چانه خوبی ندارند.